دانلود تحقیق درمورد اندیشه های سیاسی در اسلام مرجئه و نو مسلمانان

0 6.8k

لینک کوتاه https://bartar.pdf-doc.ir/p/d4506f6 |

با دانلود تحقیق در مورد اندیشه های سیاسی در اسلام مرجئه و نو مسلمانان در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق اندیشه های سیاسی در اسلام مرجئه و نو مسلمانان را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق اندیشه های سیاسی در اسلام مرجئه و نو مسلمانان ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد اندیشه های سیاسی در اسلام مرجئه و نو مسلمانان

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:28 صفحه

قسمتی از فایل:

مرجئه يكى از نخستين جريان هاى فكرى ـ سياسى جهان اسلام به شمار مى رود. تا كنون اغلب مطالعات انجام شده درباره اين فرقه, معطوف به همسويى آنان با امويان بوده است. مقاله حاضر از منظرى متفاوت به مرجئه و نقش آنان به عنوان يكى از عوامل موثر در انتشار اسلام در ميان گروهى از اهل ذمه مى پردازد و نشان مى دهد كه بعضى از اينان در دفاع از نومسلمانان, حتى رو در روى عمال اموى ايستاده و دست به شورش هايى نيز زده اند.

مقدمه:

مرجئه به عنوان يكى از اولين جريان هاى مذهبى, سياسى جهان اسلام نقش محسوسى در گسترش دين اسلام و توسعه دامنه آن در مناطق مفتوحه از جمله ايران ايفا كرده و در اين مسير تا آن جا پيش رفتند كه بخشى از آن ها ناخواسته رودرروى امويان قرار گرفتند. اما تاكنون تحقيقات انجام شده درباره اين گرايش بيشتر به جوانب منفى تفكر ((مرجئه)) در توجيه حكومت اموى از طريق دعوت به سكوت و سازش, تسليم در برابر وضع موجود, ترويج روحيه مدارا, اباحه گرى و... معطوف بوده و بسيارى از محققان بر همبستگى و همسازى و همسويى ميان ايشان و امويان تإكيد كرده اند.(1) به نظر مى رسد كه عملكرد دوگانه ((مرجئه)) در تاريخ و به تبع آن, داورى دو سويه راجع به ايشان, به ماهيت دو پهلوى كلمه ((ارجإ)) و تعريف خاص آنان از ايمان, يعنى دو ركن اصلى تفكر ((مرجئه)) باز مى گردد. از همين روى, اصطلاح ((مرجئه)) براى طيفى از جريان هاى گوناگون فكرى و سياسى و گاه متضاد و حتى در مورد ((خوارج))(2) و ((شيعه))(3) نيز به كار رفته و اين امر محققان را دچار مشكل ساخته است. شايد نقطه اشتراك همه اين تفكرات منسوب به مرجئه در تعريف مشترك و البته ظاهرى آن ها از ايمان و نيز كاربرد مفهوم ((ارجإ)) نهفته باشد, اگرچه هر يك از اين جريان ها مراد خويش را از اين دو اصطلاح طلب مى كرده اند.