دانلود تحقیق درمورد وصيتنامه

با دانلود تحقیق در مورد وصيتنامه در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق وصيتنامه را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق وصيتنامه ادامه مطالب را بخوانید.

نام فایل:تحقیق در مورد وصيتنامه

فرمت فایل:word و قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل:14 صفحه

قسمتی از فایل:

وصيتنامه طبق قانون امور حسبى سه نوع مى‌باشد: 1- وصيتنامه رسمى 2- وصيتنامه خودنوشت 3-وصيتنامه سرى وصيتنامه خودنوشت، وصيتى است که وصيت کننده به خط خود مى‌نويسد و بدين اعتبار وصيتنامه مزبور را خودنوشت ناميده‌اند. به دستور ماده 287 قانون امور حسبى (وصيتنامه) خودنوشت در صورتى معتبر است که تمام آن به خط وصيت کننده نوشته شده و داراى تاريخ روز، ماه و سال به خط وصيت کننده بوده و به امضاى او رسيده باشد. فرقى نمى‌کند که خط وصيتنامه فارسى باشد يا لاتينى يا خط ژاپنى يا چينى و امثال آن و به هر زبانى که باشد، امضاى وصيت کننده در وصيتنامه ممکن است قبل از تاريخ يا بعد از تاريخ نوشته شود.

وصيت نامه رسمى تربيت تنظيم و اعتبار آن به طورى است که براى اسناد تنظيم شده در دفاتر اسناد رسمى مقرر شده است مى‌باشد و از نظر رسميت و اعتبار آن از 2 نوع ديگر بالاتر و بهتر مى‌باشد و اگر کسى وصيت خود را به طور رسمى تنظيم نمايد ديگر هيچ خدشه‌اى به آن وارد نمى‌باشد و هيچ کدام از ورثه بعد از فوت وصيت کننده نمى‌تواند ايرادى به آن وارد نمايد.

وصيتنامه سرى ممکن است به خط وصيت کننده و يا به خط ديگرى باشد ولى در هر صورت بايد به امضاى وصيت کننده برسد و به ترتيبى که براى امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گرديده در اداره ثبت اقامتگاه وصيت کننده يا محل ديگرى که در آئين نامه وزارت دادگسترى تعيين مى‌گردد، امانت گذارده مى‌شود. طبق قانون امور حسبى کسى که سواد نداشته باشد نمى‌تواند به طور سرى وصيت نمايد. بنابراين وصيت کردن يک اثرى است که از نظر دين مبين اسلام بسيار زياد توصيه شده است و هر فرد مسلمان بايد قبل از مرگ خود وصيتنامه داشته باشد تا ورثه آن بعد از فوت وى بتوانند اموال او را در مسيرى که خود معين کرده استفاده نمايند و از معصومين روايت است که نوشتن وصيتنامه باعث افزايش طول عمر مى‌گردد.

انواع وصيتنامه


وصيتنامه طبق قانون امور حسبي سه نوع مي باشد: 1- وصيتنامه رسمي 2- وصيتنامه خودنوشت 3-وصيتنامه سري
    وصيتنامه خودنوشت، وصيتي است که وصيت کننده به خط خود مي نويسد و بدين اعتبار وصيتنامه مزبور را خودنوشت ناميده اند. به دستور ماده 287 قانون امور حسبي (وصيتنامه) خودنوشت در صورتي معتبر است که تمام آن به خط وصيت کننده نوشته شده و داراي تاريخ روز، ماه و سال به خط وصيت کننده بوده و به امضاي او رسيده باشد. فرقي نمي کند که خط وصيتنامه فارسي باشد يا لاتيني يا خط ژاپني يا چيني و امثال آن و به هر زباني که باشد، امضاي وصيت کننده در وصيتنامه ممکن است قبل از تاريخ يا بعد از تاريخ نوشته شود.
    وصيت نامه رسمي تربيت تنظيم و اعتبار آن به طوري است که براي اسناد تنظيم شده در دفاتر اسناد رسمي مقرر شده است مي باشد و از نظر رسميت و اعتبار آن از 2 نوع ديگر بالاتر و بهتر مي باشد و اگر کسي وصيت خود را به طور رسمي تنظيم نمايد ديگر هيچ خدشه اي به آن وارد نمي باشد و هيچ کدام از ورثه بعد از فوت وصيت کننده نمي تواند ايرادي به آن وارد نمايد.
    وصيتنامه سري ممکن است به خط وصيت کننده و يا به خط ديگري باشد ولي در هر صورت بايد به امضاي وصيت کننده برسد و به ترتيبي که براي امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گرديده در اداره ثبت اقامتگاه وصيت کننده يا محل ديگري که در آئين نامه وزارت دادگستري تعيين مي گردد، امانت گذارده مي شود. طبق قانون امور حسبي کسي که سواد نداشته باشد نمي تواند به طور سري وصيت نمايد. بنابراين وصيت کردن يک اثري است که از نظر دين مبين اسلام بسيار زياد توصيه شده است و هر فرد مسلمان بايد قبل از مرگ خود وصيتنامه داشته باشد تا ورثه آن بعد از فوت وي بتوانند اموال او را در مسيري که خود معين کرده استفاده نمايند و از معصومين روايت است که نوشتن وصيتنامه باعث افزايش طول عمر مي گردد.